Dat was schrikken, vanochtend!
Mijn inbox was volgestouwd met maar liefst twee kopieën van een omineuze email, die me wel even aan het denken zette. Hij kwam van mijn provider, of althans, die indruk werd gewekt.
Maar bij lezing van het geheel bleek me al snel dat ik niet bang hoefde te zijn: ik bleek de gelukkige ontvanger te zijn van een ambitieus gedicht, geschreven onder het pseudoniem Webmail Unit / HCC (hccnet.nl). De eerste strofe begint als volgt:
Geachte account eigenaar,
Dit bericht wordt verzonden naar u
door de SquirrelMail afdeling
voor onderhoud / verbetering van de beveiliging systemen.
Dat zie je steeds vaker: een zekere angst voor lange woorden. Liever in tweeën hakken, dat leest prettiger, moet de woordsmid gedacht hebben. Door zijn opzettelijke onbeholpenheid doet deze eerste zin bijna prozaïsch aan. Het lijkt wel gewoon Nederlands! Maar dat is schijn, in werkelijkheid is het een geraffineerde truc om de lezer op het verkeerde been te zetten, zoals al meteen in de volgende zin blijkt:
We zijn met congesties te wijten
aan de anonieme registratie van hccnet.nl rekeningen.
Dus we zijn het afsluiten van een aantal accounts,
zodat hccnet.nl uw account moet opnieuw
worden aangepast als gevolg van deze aandoening.
Dat klinkt bijna Mulisch-achtig: We zijn met congesties te wijten / we zijn het afsluiten van accounts. Zwaar, definitief, Oud-Testamentisch. Oersterk. Het tweede deel van deze strofe moet bedoeld zijn als eerbetoon aan de stamelpoëzie van de zestiger jaren.
Wij sturen u deze e-mail, zodat u kunt
uw rekeningen te verifiëren in Om voor
veiligheid en onderhoud van uw account.
Als u nog steeds geïnteresseerd in een hccnet.nl
accountgebruiker bevestig uw account vult de ruimte eronder. .
U moet bevestigen van uw accountgegevens.
in Om voor. Prachtig!
De dichter heeft (zoals zoveel andere moderne poëten) grote moeite met hoofdwerkwoorden. Ik begrijp de filosofie daarachter wel, ook al onderschrijf ik die zelf niet: een hoofdwerkwoord houdt de hele zaak maar op en schaadt het intense, directe gevoel, het intuïtieve ahnen van de poëtische bedoeling. En als er dan, misschien bij wijze van commentaar op mijn burgerlijk vooroordelen, toch een dergelijk werkwoord gebruikt wordt, gebeurt dat op een zo onverwacht mogelijke plek. Poëzie dient te verrassen, nietwaar?
Na een schertsachtig namaakinvulformulier gaat het gedicht verder. We naderen het hoogtepunt:
LET OP: Als uw account te doen Login, U bent
om ons de details van uw account, nodig voor de onderhoud
van uw rekeningen, indien anders betekent
dat het al is beëindigd
met ingang van onze server.
Sorry voor het ongemak dat dit kan hebben veroorzaakt
u zijn we alleen maar proberen om ervoor te zorgen
u surfen op het net perfectely goed met onze diensten.
Smullen, dit! U bent om ons de details van uw account. Schitterend! Poëzie in haar puurste vorm. Met ingang van onze server. Een meesterlijke surrealistische draai! Na een paar weifelende beginzinnen is het gedicht beslist aanzienlijk gegroeid. De slotzin van het vers luidt:
Account Gebruikers die weigert zijn / haar account bij te werken
na 7 dagen ontvangst van deze waarschuwing
verliest zijn of haar account is permanent.
Ik heb het altijd al geweten: echte, rauwe poëzie, ze ligt op straat, voor iedereen die bukken wil of door de knieën.
Mijn inbox was volgestouwd met maar liefst twee kopieën van een omineuze email, die me wel even aan het denken zette. Hij kwam van mijn provider, of althans, die indruk werd gewekt.
Maar bij lezing van het geheel bleek me al snel dat ik niet bang hoefde te zijn: ik bleek de gelukkige ontvanger te zijn van een ambitieus gedicht, geschreven onder het pseudoniem Webmail Unit / HCC (hccnet.nl). De eerste strofe begint als volgt:
Geachte account eigenaar,
Dit bericht wordt verzonden naar u
door de SquirrelMail afdeling
voor onderhoud / verbetering van de beveiliging systemen.
Dat zie je steeds vaker: een zekere angst voor lange woorden. Liever in tweeën hakken, dat leest prettiger, moet de woordsmid gedacht hebben. Door zijn opzettelijke onbeholpenheid doet deze eerste zin bijna prozaïsch aan. Het lijkt wel gewoon Nederlands! Maar dat is schijn, in werkelijkheid is het een geraffineerde truc om de lezer op het verkeerde been te zetten, zoals al meteen in de volgende zin blijkt:
We zijn met congesties te wijten
aan de anonieme registratie van hccnet.nl rekeningen.
Dus we zijn het afsluiten van een aantal accounts,
zodat hccnet.nl uw account moet opnieuw
worden aangepast als gevolg van deze aandoening.
Dat klinkt bijna Mulisch-achtig: We zijn met congesties te wijten / we zijn het afsluiten van accounts. Zwaar, definitief, Oud-Testamentisch. Oersterk. Het tweede deel van deze strofe moet bedoeld zijn als eerbetoon aan de stamelpoëzie van de zestiger jaren.
Wij sturen u deze e-mail, zodat u kunt
uw rekeningen te verifiëren in Om voor
veiligheid en onderhoud van uw account.
Als u nog steeds geïnteresseerd in een hccnet.nl
accountgebruiker bevestig uw account vult de ruimte eronder. .
U moet bevestigen van uw accountgegevens.
in Om voor. Prachtig!
De dichter heeft (zoals zoveel andere moderne poëten) grote moeite met hoofdwerkwoorden. Ik begrijp de filosofie daarachter wel, ook al onderschrijf ik die zelf niet: een hoofdwerkwoord houdt de hele zaak maar op en schaadt het intense, directe gevoel, het intuïtieve ahnen van de poëtische bedoeling. En als er dan, misschien bij wijze van commentaar op mijn burgerlijk vooroordelen, toch een dergelijk werkwoord gebruikt wordt, gebeurt dat op een zo onverwacht mogelijke plek. Poëzie dient te verrassen, nietwaar?
Na een schertsachtig namaakinvulformulier gaat het gedicht verder. We naderen het hoogtepunt:
LET OP: Als uw account te doen Login, U bent
om ons de details van uw account, nodig voor de onderhoud
van uw rekeningen, indien anders betekent
dat het al is beëindigd
met ingang van onze server.
Sorry voor het ongemak dat dit kan hebben veroorzaakt
u zijn we alleen maar proberen om ervoor te zorgen
u surfen op het net perfectely goed met onze diensten.
Smullen, dit! U bent om ons de details van uw account. Schitterend! Poëzie in haar puurste vorm. Met ingang van onze server. Een meesterlijke surrealistische draai! Na een paar weifelende beginzinnen is het gedicht beslist aanzienlijk gegroeid. De slotzin van het vers luidt:
Account Gebruikers die weigert zijn / haar account bij te werken
na 7 dagen ontvangst van deze waarschuwing
verliest zijn of haar account is permanent.
Ik heb het altijd al geweten: echte, rauwe poëzie, ze ligt op straat, voor iedereen die bukken wil of door de knieën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten