woensdag 30 november 2016

Ik ben trots en melancholiek

Kom mij maar niet te na,
blijf ietwat van me af,
ik weet dat u mij ziet en ja,
daar heb ik voor gezeten.

Ik zie u ook, wacht af,
wantrouw u zoals u mij.
Let u maar niet op deze brief,
gemorste blaadjes, hagedis.

Die brief is van mijn lief?
’t Kan, maar is het waar?
Ik lijk te lezen, u lijkt te kijken:
het blijft bij vaag gegis.

Wantrouw mij nu, maar
tracht niet mijn aard te weten.
Ik ben er ook niet continu:
met mij valt niets te bereiken.

En toch, ik vind het fijn
Om zo geverfd te zijn.


Lorenzo Lotto - Ritratto di gentiluomo (1527)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten