De weg van de nap - een correspondentie in haiku’s

DE WEG VAN DE NAP
Een correspondentie in haiku’s

LEEFSTIJLTRAINING

Wankel evenwicht -
één duwtje en ik viel om.
Ik kocht een fles wijn.

Die mors ik nu op
Leefstijltraining 4 van de
Jellinekkliniek.

Het vijfde glas leeg -
wat benijd ik de eenvoud
der hulpverleners!

(Jan-Paul)

NOODKREET

Het hoofd weet alles,
denkt het. Herkent het gevaar?
Verslaafd is het hoofd.

Je lette niet op:
bij toverslag verscheen er
een guerilla-glas.

“Help mij!” schreeuw je (“niet”,
denkt het domme, zwakke hoofd,
op zoek naar vrede).

(Robert)

VERKLARINGEN

Alcoholisme:
een uit de hand gelopen
eigen remedie.

Waartegen? Tegen
angst, en pijn, en duisternis.
Tegen ‘zijn’, kortom.

Wat scheelt er aan ‘zijn’?
Vraag dat de drinker: ieder
zijn eigen antwoord.

(Jan-Paul)

ANATOMISCHE LES

Wat aan je heeft dorst?
Je lippen maakt het niet uit.
Je gehemelte?

Je slokdarm echt niet,
noch je maag of je lever.
Je blaas kan zonder.

Je lul slaapt zelfs in.
Niets aan je heeft dorst, alleen
dat walgende hoofd.

(Robert)

DE MACHT DER GEWOONTE

De vertrouwde bank
aan de kade. Gewoontes
zijn sterk: hier dronk ik,

en ‘dus’ nu ook weer,
terug van boodschappen doen,
éven nog niet thuis.

De bomen ruisen.
Plezierbootjes gaan voorbij.
Het stiekem bier smaakt!

(Jan-Paul)


DE ONMACHT

Waar vaart het scheepje
met al zijn poeha naar toe?
Wie staat aan het roer?

Een blad in een stroom
drijft langs: het gaat nergens heen,
blijft steeds in de stroom.

Wij spelen in op
een stiekeme onderstroom:
illusie van macht.

(Robert)


HET DRONKEN SCHIP

Meevaren wil ik
naar andermans bestemming,
mijn anker gelost.

Maar dan wel op de
Bateau Ivre van Rimbaud.
Iets van trots blijft er.

Stijlvol ten onder.
Is dat niets om naar te
streven, mijn dichter?

(Jan-Paul)


DROGREDERIJ

Noem het wat je wilt:
trots, wanhoop of stuurloosheid,
het blijft verzinsel.

Het reisdoel, immers,
is de reis, Wu-Li meester?
Kijk waar het schip strandt.

Bewust passief, hè?
Meditatief drinken, dus?
Kletsen kun je wel!

(Robert)


VERZET

Verzinsel? Hoe kom
je erbij? Een ziekte, echt,
erin geslopen.

Lange jaren van
geleidelijk wegglijden
raken de bodem.

Jouw woorden zijn mooi.
Maar iets zegt me dat je het
niet snapt, zelfs 'blagueert'.

(Jan-Paul)


BINAIR

Net als zwangerschap
is die verslaving van jou
een binaire kwaal:

je hebt het of niet.
Geen nuance daartussen.
Een beetje zwanger

is net zo absurd
als een beetje verslaafd zijn.
Zoveel snap ik wel.

(Robert)


EEN SPOORTJE LICHT

Hard gewerkt vandaag,
veel gedaan en gesproken.
Een welverdiend glas!

Eén is nooit genoeg
en binair is geen woord voor
een dichtend drinker.

De fles is leeg. Ik
heb mijn jas al aan. Besluit
toch naar bed te gaan.

(Jan-Paul)


DE ZELFBEHEERSING

Al vele jaren
drink ik precies vier glazen.
Zelfbeheersing toch?

Alles is slechts taal,
het is maar hoe je het zegt:
de glazen groeien.

Het hellende vlak
van de verbloemende taal.
Binair zingt niet, schreeuwt!

(Robert)


KRUISWEG

Eenmaal een alco,
altijd een alco, zegt men.
Ik ben eigenwijs,

wil niet geloven
in die simpele kruisweg:
naar links of naar rechts.

Omhoog of omlaag -
bestaat er geen tussenplan?
Ik bedrieg mezelf.

(Jan-Paul)


DE MACHT

Theeceremonie.
Elk gebaar leeft al eeuwen:
nu moet dit, dan dat.

Geen plaats voor keuzes.
Het ritueel haat intens
onze vrije wil.

Wat als een geisha
na gaat denken over thee?
Wie is dan de baas?

(Robert)


ILLUSIE

Mijn therapeute:
korenbloemblauwe ogen
maken me weerloos.

Eén gesprek met haar
en ik zweer grif de drank af,
het uur veel te kort.

Hoe zou het zijn als
zij mijn vriendin was? Bleef ze
dan die toverfee?

(Jan-Paul)


OUR HOUSE

Je roert de pasta,
je geliefde komt eraan.
Lelies in een vaas.

Ze neemt een glas wijn.
“Nee,” zegt ze, “jij niet, Jan-Paul,
denk aan onze deal.”

Zij gaat in de tuin
haar rapporten doornemen.
Jij blijft maar roeren.

(Robert)


VADER

Verstop flessen op
onmogelijke plaatsen:
je dochter vindt ze.

Zonder kinderen
lag je allang in de goot.
Je houdt de schijn op,

niet alleen voor hen,
maar ook voor jezelf. Je bent
meer dan een vader.

(Jan-Paul)


ENDORFINE

Al dat zoeken naar
de zelfoverwinning, tja,
het lijkt wel haast sport.

Elke dag zonder
is een wereldprestatie
en moet in de krant.

“Ons lokaal talent
heeft de nap nu bijna vier
dagen laten staan.”

(Robert)


BABYSTEPS

Schade beperken,
dat lukt me nu wel. Dweilen
met de kraan open.

Ik heb een datum
geprikt: dan MOET het uit zijn!
Sportschoenen gekocht.

Met babysteps naar
de A.A. Vol Vreze Gods.
Haar bliksem was lauw.

(Jan-Paul)


NIKÈ

Bezweet en hijgend,
steeds op de vlucht voor de dood
in het Vondelpark.

Spot niet met sporters.
De wanhopige renner
met mooie schoenen

toont eer aan Nikè,
de overwinningsgodin.
Moedig. Bang. Zinloos.

(Robert)


A.A.

Wat eerst een kamer
leek, warm, vol zielsverwanten,
werd gauw een kerker.

De familiekring
houdt elkaars handen stijf vast.
De deur is op slot.

Kan het raam open?
Mag er misschien gelachen
worden? Ik stik hier.

(Jan-Paul)


DE RICHTING KWIJT

Hallo Wegenwacht?
Mijn tom-tom doet het niet meer.
Waar ben ik ergens?

Rood-witte linten,
de snelweg is afgezet,
er is geen reis meer.

Stap uit de auto,
ga zelf op zoek naar het doel
want JIJ bent het doel!

(Robert)


BESLUIT

Zo vind ik mezelf
terug op mijn bank aan de
kade, weer bij af.

“Jeder ist allein,
kein Mensch kennt den Andern”, schreef
Hermann Hesse ooit.

Ik moet het zelf, ik,
alleen, op eigen kracht doen.
Want God geeft niet thuis.

(Jan-Paul)


BEGIN

Kies hemel, kies hel,
je keuze zij goed, of slecht,
maar kies altijd ZELF.

Geef in vredesnaam
de verantwoordelijkheid
nooit meer uit handen.

De echte wereld
heeft geen behoefte aan een
denkbeeldige vriend.

(Robert)