Ik graaf een diepe kuil, net buiten
mijn tuinpad, midden in mijn buiten.
Ik klim de kuil in en daar beneden
graaf ik nog een diepe kuil. De kuil
in de kuil hol ik uit met een lepel.
Ik doe een vreemd gedicht in een doosje.
Dat doosje doe ik dicht en daarna wacht ik
een poosje. Dan gaat het doosje in een blik
en na een korte plechtigheid duw ik
met een berkentak het blikje in het gat
dat ik boorde in de kuil in de kuil,
en onder luidkeels wolvengehuil
druk ik het gat dicht, vul ik de kuil,
en daarna ook de kuil en stamp ik tevreden
de nieuwe oude grond aan. Ziezo.
mijn tuinpad, midden in mijn buiten.
Ik klim de kuil in en daar beneden
graaf ik nog een diepe kuil. De kuil
in de kuil hol ik uit met een lepel.
Ik doe een vreemd gedicht in een doosje.
Dat doosje doe ik dicht en daarna wacht ik
een poosje. Dan gaat het doosje in een blik
en na een korte plechtigheid duw ik
met een berkentak het blikje in het gat
dat ik boorde in de kuil in de kuil,
en onder luidkeels wolvengehuil
druk ik het gat dicht, vul ik de kuil,
en daarna ook de kuil en stamp ik tevreden
de nieuwe oude grond aan. Ziezo.
Dat vreemde gedicht, was dat dit gedicht?
BeantwoordenVerwijderenWat weet ik niet precies, maar het is iets, dit gedicht.
Dat 'ziezo!' doet me denken aan de uitvreter, maar zo definitief als zijn besluit is dit ziezo niet. Hoop ik.
Opnieuw mijn dank.