Ik ben trots en melancholiek

Kom mij maar niet te na,

blijf ietwat van me af,

ik weet dat u mij ziet en ja,

daar heb ik voor gezeten.

Ik zie u ook, wacht af,

wantrouw u zoals u mij.

Let u maar niet op deze brief,

gemorste blaadjes, hagedis.

Die brief is van mijn lief?

’t Kan, maar is het waar?

Ik lijk te lezen, u lijkt te kijken:

het blijft bij vaag gegis.

Wantrouw mij nu, maar

tracht niet mijn aard te weten.

Ik ben er ook niet continu:

met mij valt niets te bereiken.

En toch, ik vind het fijn

Om zo geverfd te zijn.

Lorenzo Lotto - Ritratto di gentiluomo (1527)