Luie Grieken

 Waar ik me steeds kwader over maak, is de enorme hoeveelheid redeneerfouten die er sluipen in de discussie betreffende die luie Grieken en Spanjaarden. Zelfs een “intellectueel” als Holman raaskalt in Het Parool als een aartsreactionaire oom die nooit verder is gekomen dan LTS lassen, en nu als ultieme vervulling van zijn ambities de C-pupillen mag coachen. Het moge misschien als postmoderne ironie gepresenteerd worden, maar het is doodgewoon racisme. En dat meehuilen met de reactionaire wolven vindt altijd weer plaats met die harde, door teveel bier en zware shag hees geworden, smalende voetbalkantinestem.

 Ten eerste is niet het Griekse volk schuldig aan hun economische puinhoop. Dat zijn de boven hen gestelden, de mensen met macht: politici, topambtenaren en bankiers, drie beroepsgroepen die bij definitie zijn: corrupt, kortzichtig en misdadig. Het enige dat je in dit geval de Griekse bevolking kunt verwijten is dat ze niets tegen deze hun opgelegde incompetentie ondernomen heeft, maar dergelijk verwijt hoor je nu weer niet uit de mond van de aartscynische VVD die, als een kleine groep hier in Nederland nu eens wel in opstand komt tegen die incompetentie en misdadigheid en demonstratief gaat kamperen op het Beursplein, met een smeercampagne terugslaat en het liefste de protesterenden hun uitkering wil afnemen. Begrijpelijk natuurlijk, want de VVD staat pal aan de zijde van de georganiseerde economische misdaad. De ultieme taak van de VVD als regeringspartij zou moeten zijn om hun misdadige vriendjes in Griekenland af te vallen, maar dat doet ze natuurlijk niet. Daarom is het ook zo bizar dat uitgerekend de VVD de puinhopen op moet ruimen. Dat daar dus een aanzienlijke hoeveelheid gedraai, gelieg en gekonkel plaats gaat vinden, spreekt vanzelf.

 Een tweede redeneerfout is dat die luie Grieken hun gejammer moeten staken en gewoon, net als wij, tot hun vijfenzestigste door moeten blijven werken. Een driedubbel domme en ook weer nogal misdadige redeneerfout. Ten eerste is het een volledig uit de lucht gegrepen fabeltje dat de Grieken, na een arbeidsleven waarin ze zogenaamd toch al weinig of niets hebben uitgevoerd, van hun staat al op hun vijftigste met pensioen mogen. De pensioenleeftijd ligt daar net zo hoog als in de rest van Europa. Daar staat tegenover dat de gemiddelde levensverwachting van de Grieken aanzienlijk lager is dan de onze. Het gaat er dus om hoe je rekent: vanaf het einde of vanaf het begin. Bismarck, de uitvinder van het pensioen, rekende vanaf het einde toen hij de Duitse arbeiders met een levensverwachting van gemiddeld 67 jaar, twee jaren gemeenschappelijk betaalde rust gunde, en wie zijn wij om het dan andersom te willen? En ten derde, en dit is het belangrijkste, is het duidelijk dat in welk sociaal stelsel de Grieken ook mogen leven, het er een is dat hun aangeleerd is, zoals wij het onze hebben aangeleerd. Uiteraard is er geen objectieve maat. ’s Lands wijs ‘s lands eer. Dat roepen de politieke gangsters van onze regering ten slotte ook als een buitenlander het waagt zich in ons land te vestigen. Aanpassen of opdonderen. Nu is daar op zich iets voor te zeggen, al zou ik het eerder als een verzoek dan als een plicht willen formuleren, maar dat zou meteen ook moeten betekenen dat, zomin als buitenlanders in ons land ons hun levenswijze kunnen opdringen, wij dat niet in het buitenland kunnen en mogen. Dat noemen ze: meten met twee maten. Dat noem ik: verkapt racisme. Wie er aangesproken moet worden op het veronderstelde feit dat de Grieken al met hun vijftigste met pensioen mogen? De Grieken? Of toch eigenlijk hun overheid? Zeg het maar. Ik word ondertussen onpasselijk van het hermetische cynisme der machthebbers.